Regelmatig maakt een werkgever gebruik van een buitenlandse arbeidskracht (een uitzendkracht of ZZP-er), omdat dit doorgaans goedkoper zou zijn. De werkgever leent dan bijvoorbeeld personeel in via een uitzendbureau en wordt dan aangemerkt als inlener. Wat de inlener dan soms niet weet, is dat zij verplicht is om minimaal het minimumloon uit te betalen. Soms is de inlener zelfs verplicht om de uitzendkracht hetzelfde te belonen als een gewone werknemer op basis van een cao. Betaalt de inlener minder dan het minimumloon – omdat de uitzendkracht bijvoorbeeld meer uren werkt voor het minimumloon – dan wordt dit ook wel een schijnconstructie genoemd. Bij een schijnconstructie gaat het erom dat de werkgever of de inlener naar (buitenwettelijke) manieren zoekt om de arbeidskosten zo laag mogelijk te houden.